miércoles, 25 de marzo de 2009

Por que a directiva se nega a acatar unha sentencia?

Onte salia publicado como o alcalde de A Pobra veuse obrigado a acatar esta sentenza xudicial: Unha sentenza provoca a destitución dun policía local de A Pobra.

Corría o ano 1993 cando a comunidade quixo permutar a leira onde na que hoxe temos construído o local social para atender unha promesa do Concello para de facernos un parque infantil. A Xunta de Galicia non permitiu a permuta , polo que a xunta reitora decidiu comprala. Unha vez adquirida, non se sabe por que, o Concello xamais construíu o parque. Até que pasado case un ano a xunta reitora decidiu construílo local nela, en vez de facelo como esta aprobado nun principio, en terreos comunais da Perdigueira.



Na acta do 8 de maio de 1994 podemos ler:
«El Presidente presenta el proyecto a los vocales y también informa del presupuesto que le pusieron en el colegio de arquitectos. Donde dice a los vocales que de ese presupuesto es cuando tienen que los contratistas dar los presupuestos cuando se ponga en público.
El presidente también informa de que se ha pedido una subvención a la Diputación para esta obra, y otra subvención para adecentar lo que es el patio de la Iglesia con balaustrado de piedra para todo el muro del cementerio y otra para las cunetas de la pista de Castrallón.
De todas estas subvenciones consta la documentación en esta directiva.
Con respeto a la obra del local social, el presidente dice, que él más que una obra, la considera una inversión parroquial de comuneros y dice que una obra como esta que si algún día por cualquier circunstancia la parroquia tuviera la necesidad de acordar en venderla que siempre tenía un valor.
A estas palabras interviene J.O.C, donde dice que los comuneros no podían vender tales obras».
Curiosamente a balaustrada do cemiterio, e as beirarrúas xamais se fixeron, a pesar de que en teoría, todo se aprobaba legalmente.

Nesa asamblea estivemos tres comuneiros clasificados como opositores e chocounos empecinamiento do presidente por ese afán de vender algún día oel local, polo que me fixeron recapacitar as verbas de J.O.C: «que los comuneros no podíamos vender tales obras» e outra que non recolleu na acta a secretaria: "hay un documento notarial que nos impide vender la finca". E tampouco se molesto en recoller a incrible resposta do presidente: "un padre hace y deshace un testamento las veces quiere".

Estaba á claro que aquí non estábamos ante un testamento, pero a dubida era, si había un documento que que impedía a venta do solar e que nunca se presentou aos comuneiros, como se ía poder vendelo local?
A raíz de esto decidín achegarme á nota e cal non seria miña sorpresa ao comunicarme o notario que non podía mostrarme o documento, porque era privado. ¿Cómo podía ser privado, si sempre se nos dixo que a comunidade había comprado a leira por 851.000 ptas? Algo non "casaba!!!

Na asemblea xeral celebra o 21 de maio, na que para poder contar con quórum un vocal mesmo tivo que desprazarse á Igrexa na procura de comuneiros.  Pódemos ler.
«El presidente explica a los comuneros del proyecto del local social.
En estos momentos los comuneros discuten sus opiniones, el presidente también presenta la copia de los papeles de la subvención pedida a la Diputación de A Coruña, para la obra que se pretende realizar.
El presidente insiste en explicar de como se puede llevar a cabo tales obras ya que se trata de una obra de un presupuesto bastante grande.
Dice que si los comuneros lo ven conveniente, que incluso se puede llevar en fases.
Cuando el presidente termina de decir estas palabras interviene J.M.CP, donde dice que él no quiere que ese local sea vendido, si no que quiere que quede para uso y disfrute de todos los vecinos en caso de que algún día la comunidad desaparezca.
Al terminar estas palabras le pide al presidente la documentación de la finca. El presidente se la entrega y J.M.C.P, también enseña una copia de tal documentación y empieza a dar lectura del mismo a los comuneros presentes, donde a grandes voces dice, de primero ya empezamos que esta compra está hecha para 6 personas que aquí como todos podemos observar constan en este documento.
Luego sigue leyendo y dice, comuneros como todos los presentes podéis comprobar, esto es un tapujo y un robo manifiesto que todos lo estamos viendo, puesto que si en el documento pone donado, ¿cómo puede la comunidad pagar cantidad alguna? Y dice, esto se nos está haciendo día a día.
A.R.A también a grandes voces, comuneros, ahora podéis dejar bien claro de que así es como esta directiva está robando a la parroquia de Nebra.
Y F.C.G dice en qué lío está metida esta gente, refiriéndose a los cuatro de la directiva.
Estos 3 señores que aquí constan, son las personas que en todas cuantas asambleas se celebran en esta comunidad de montes nunca respetan las aprobaciones que se llevan a cabo siempre por mayoría.
El presidente pide silencio, porque se forma un gran tumulto de voces, donde dice a los 3 señores mencionados que él se comprometía a traer el notario que había hecho el documento y un abogado para que diera explicación a la gente, si es falso como ellos lo pronuncian o legal, con las siguientes condiciones, si es falso -dice el presidente-, los gastos que se ocasionen los pagan las personas que constan en el documento y si es legal, los gastos que se ocasionen los pagaréis vosotros, puesto que sois los responsables de decir que ese documento no está bien hecho.
Carleos dice que el notario que lo hizo, que no era notario ni era nada; que también lo podía hacer mal, puesto que no era abogado ni juez ni nada.
Los comuneros todos quedan satisfechos de las palabras que pronuncia el presidente».

Obvio dicir que a acta foi todo un cúmulo de falsidades, mais a pesares de todo pregunto, por que no acataron o que recolleron nela?

Porque día despois a presunta donataria fai un novo documento que temos que pagar de os comuneiros?

Fíxense o que declaran no Xulgado de Noia sobre notario. A miña dúbida é, ¿non eran maiores de idade para saber que o notario non eran quen de imporlles nada?
O máis incrible é que 8 días despois, noutra asamblea con carácter urxente reúnese de novo a xunta reitora, para denunciarnos. Denuncia que nunca levaron acabo, a pesar de pagar con fondos da comunidade 100.000 ptas ao seu avogado como provisión de fondos.

«El presidente pregunta a los vocales de como se va a llevar a cabo la construcción del local social de montes.
Después de los vocales dialogaron unos con otros el acuerdo final es el siguiente. Por falta de recursos económicos para poder cubrir la totalidad de la obra, acuerdan que sea llevada por fases. Donde dicen que la primera fase sea la estructura cubierta con tejado.

Tercer punto: Con respecto a este punto, los vocales que en estos momentos se encuentran presentes en la asamblea, después de marcharse J.O.C y la abstención de las vocales M.E.O.T y M.J.R.M, los dieciocho restantes se pronuncian a favor de que se interponga una denuncia con abogado y procurador frente a los responsables de las imputaciones hechas al presidente y miembros de la junta rectora en la anterior asamblea.
Supoño que neste caso mellor asesorados que coa doazón decidiron dar marcha atrás, pero nunca devolveron eses cartos, nin os excompañeiros fixeron nada por recuperalos cando lles amosei o documento
Los vocales también solicitan a la directiva, que tomen decisiones con respecto a la denuncia hecha a la anterior directiva, porque dicen, que como consta en acta de una asamblea general la conformidad de llevar a cabo tal denuncia, que se debe llegar hasta el final y dicen de buscar un abogado para negociar con él y llegar a un acuerdo de ir al tanto por cien del dinero que se puede llegar a percibir».
Outro acordo de "palla", que non reportou nada á comunidade, tal vez porque os demandantes xa cobraran por anticipado sen haber unha sentenza condenatoria contra os querelados.

Pasou o tempo e como antes de cesar coma directivos, non fixeron nada por anulala doazón, decidín pola miña conta, defender os meus dereitos e implicitamente os da comunidade, presentando unha demanda contra todos, con sentenza favorable.

A sucesivas directivas que pasaron no fixeron nada por acatala, pero tampouco ocuparon a leira. Foi agora con este presidente que prometeu acatala, pero que, para gañar tempo quería comezalas obras do local para que os comuneiros visen que se facía algo. Accedo sen por impedimentos, pero cando observo que non cumpre a súa palabra eu que por varios motivos doume de baixa no partido que militábamos, Comunicamen que non fadará nada e que faga o que me plazca que los comuneiros tomaran buoa nota.

Esta mesma ameaza foi a que usou para expulsarme da secretaría e o de non acatala sentenza, para impedirme recuperalos cartos que me custou recuperalo solar. Iso si despois tivo, tiveron o valor de manifestar que lles parecía demasiado o que reclamaba.esquecéndose que no seu día todos miraron para o outro lado e agora só lles interesou recollelo froito sen traballalo.

Tal e como manifestei noutras entradas, con estes xestores teñen máis dereitos xente allea á comunidade polo mero feito ser amigos, ou o partido do presidente para dar mitins no noso  local.

Copia da sentenza. Para pedir a súa execución tería que meterme en máis gastos, e xa estou canso de tirar alegeemnte do diñeiros.

Ao presidente, foille máis doado en conveniencia con Medio Rural expropiarlle o agro a meu  para cruzarllo con unha pista, sen dereito a unha indemnización, nin haberse aprobado en ningún órgano da comunidade.

No hay comentarios: