domingo, 5 de noviembre de 2017

A Lei de montes é ben clara: Un comuneiro un cargo... agás en Nebra

Certificado para unha subvención coas dúas sinaturas; e documento da xestoría
 xustificando a dualidade de cargo na figura de presidente e secretario
Trala miña expulsión da secretaría o presidente contradicindo a Lei e os Estatutos da Comunidade auto-proclamouse secretario, desa forma redactaba as actas ao seu gusto e como se ve as certificacións, co visto e prace da xestoría que ademais de cobrar ben cando cometía un erro ante facenda a Comunidade víase obrigada a pagala sanción oportuna.

O máis rechamante dese paisano foi que cando un ex-vicepresidente tomou a palabra para dicirlle que non podía ocupar dous cargos fíxoo calar co visto e prace dos presentes recriminándolle que el ocupara o posto de presidente sen ser elixido, algo que eu mesmo nas asembleas lle dicía cominando a convocar eleccións dado que era o único que lles facía algo de "guerra", non quixeron e cando as convocaron a xente xa cansa optou por nós, co resultado final xa coñecido porque foi saír de Guatemala para entrar en Guatepeor.

A súa crítica co que fixo el non é o mesmo nin nada parecido, xa que aquel ante a "desaparición" do presidente asumiu as rendas da Comunidade tal e como contemplaba a Lei e os Estatutos para o cargo do vicepresidente e esas críticas fanse no intre, non cando se ocupa o cargo de presidente, algo moi distinto ao que facía eu por iso me gañei tantas críticas e inimizades, polo analfabetismo da xente en canto a saber defenderse nas asembleas de individuos como ese.

La confianza mata al hombre… y embaraza a la mujer. Les Luthiers.

Se a Consellería consentiu esa cesión foi pola familiaridade entre o ex-conselleiro e o ex-presidente (curmáns), porque a citada Luisa de Medio Rural á que remite a carta a xestoría, ao ser funcionaria seguramente de carreira, non quixo pillarse as mans e obviou a incompatibilidade de cargos.

Igual esa foi a mesma artimaña usada para solicitala subvención para o local social, que xa estaba en construción cando a solicitaron (algo polo que se podía anular a subvención), cando noutras condicións e cumprindo escrupulosamente os requisitos legais fóronnos denegadas, non só a nós, se non a outras comunidades.

«Cando un minte máis do que fala cae na súa propia mentira»

Mentres á concellería por medio da xestoría engánaa mentíndolle claramente con premeditación e aleivosía isto foi o que nos dixo na asemblea, tal e como consata na acta.

Cando alguén fai unha trampa ou falcatrúa sempre se acaba sabendo por algún detalle... neste caso demasiado fragrante.

1 comentario:

Anónimo dijo...

Si todo eso lo hace alguien del PP, no le llega Nebra para correr. ¿Como es posible mentir a la gente tan descaradamente? Y después sus compañeros de partido dando lecciones de moralidad en sus cuentas de facebook.