É curioso

Como saben os que visitan a páxina da Organización Galega de Comunidades de Montes, recompila noticias que publican os xornais sobre as comunidades e no apartado unha perspectiva: díxose onte, repasa as hemerotecas.

O día 5 de abril de 2006, nesas lembranzas, La Voz de Galicia publicaba: comuneiros de Nebra opóñense a sufragalas melloras na igrexa. Aínda que a noticia falaba de "miembros de la comunidad de montes de Nebra" o certo era que só aparecía o nome dunha comuneira e as melloras consistían en facer uns bancos novos para servizo dos veciños e veciñas, nunca para servizo ou negocio do señor cura, do arcebispado ou dos propios directivos e comuneiros gracias ao reparto de fondos, tal e como acontecera cando esta comuneira había exercido como secretaria.

O motivo de haberse incluído na Orden do Día ese punto, fora un escrito asinado por dezaseis que propoñían debater e votar a proposta, para nada falaban de pasar por alto ese trámite como acontecera noutras lexislaturas. Eu como secretario fun o encargado de dar conta do escrito a Xunta Reitora para levalo ante a Asemblea Xeral. tal é como afirmei sempre, eu non ía facer coma outros negarme a levar propostas dos comuneiros as asembleas.

O curioso era que o presidente tampouco estaba de acordo con que se fixeran e pospuxo varias veces incluílo na Orde do Día e cando o fixo, sempre tratou de levalo contra o final da convocatoria na procura de agardar a quedarse sen quórum, como así pasou nas dúas asembleas, antes de aprobarse na terceira e última. Outro ao que non-lle gustaba a idea era ao tesoureiro e incluso chegou a acusarme de se-lo impulsor cando era falso. Tanto me inchou as... que-lle tiven que replicar que dito escrito segundo me comentara un dos promotores, lle había sido escrito por un directivo.

Como ben digo, o tema pasou por tres asembleas porque o presidente non aceptaba as votacións e iso que era o primeiro en levantala man para votar en contra, replicándonos a dous directivos (o outro era o autor do escrito) que nos abstiveramos sen haberlle comentado cal era o noso voto para votar en conxunto.

Tal e como reflicte a actual Lei de Montes, reservando o 15% das ventas da madeira para reinvestimento no propio monte, o resto corresponde a Asemblea Xeral decidir o seu destino e cada comuneiro é un voto. O que non se pode facer e ir á prensa e logo non presentarse na asemblea para defendela súa postura, como foi o caso que nos ocupa.

Que non é nada ilegal demostrase vendo como noutras comunidades seguen exemplos parecidos: comuneiros de Sambreixo e Obispado invisten 106.000 euros na igrexa.

Non quero rematar sen falar do negocio que se-lle fixera no seu día ao arcebispado cando dita señora fora secretaria. Sucedeu coa ampliación do cemiterio, que sen poñer ren na súa urbanización, despois cobroulle a cada comuneiro dezaoito mil pesetas por cada panteón, Iso si que fora unha boa xestión?. Pero aínda hai máis, esta señora e outros despois puxéronse a construílos panteóns vendéndollos incluso a xente non comuneira nin tan sequera veciña. Debe se-la primeira comunidade de montes a falta de datos, que xente allea á comunidade se beneficiou dunha inversión e duns fondos comunitarios.

Na imaxe pódese contemplar parte o cemiterio: rodeando, os antigos panteóns construídos por un cura que pasou pola parroquia e nada que obxectar, os do tellado rosáceo promovidos por varios ex directivos e os do tellado escuro, primeiro promovidos polo presidente legal, pero gracias a baixada de pantalóns dende o Concello, tivo que recuncar e facelos privadamente, polo que no meu caso se me privou do meu a pesar de que os meus fondos do reparto, seguen xerando intereses na conta da comunidade.

Ao fondo pódese ver dúas construcións que unha sentencia ou o arcebispado obriga de demoler o que quere dicir, que todo o investido alí sería unha presunta malversación de fondos xa que antes de facelo, o propio arcebispado, dono do terreo, lles prohibira construír iso.

¿E que pasou entre aquilo e hoxe?, que todos que pasaron pola directiva "tragaron" esa desfeita. Cada un que saque as súas conclusión, eu só son un mero transmisor.