A Mancomunidade "secuestrada" polo ex-presidente

O 21 de marzo daba conta a hemeroteca de La Voz de Galicia de que hai 19 anos se constituíu a Mancomunidade de Montes da Serra do Barbanza. Destacan no último parágrafo: «incluso tuvo que ser reflotada en el 2007, pero a día de hoy mantiene su actividad». Poño en dúbida o de "actividade" xa que, a tenor dos feitos, está secuestrada por alguén que considera a política por riba do interese comunal, seguindo os pasos de quen a antecedeu no cargo.

O domingo 11 de marzo ás 11 da mañá no local da Comunidade de Xuño, citouse a tódalas comunidades membros da Mancomunidade á Asemblea Xeral Ordinaria, coa premisa de ser elixida unha nova xunta reitora dado que a presidenta en funcións (a vicepresidenta electa), non podía cubrir o compromiso e dedicación que, na súa opinión, o cargo require. A Asemblea non prosperou polas queixas dunha persoa que non debería estar presente ao non ser membro de ningunha directiva, ou, en todo caso, non ter nin voz nin voto.

Esa persoa era o ex-presidente, tanto da Comunidade de Nebra como da Mancomunidade, Santiago Suárez. Cando lle preguntei ao secretario de Nebra que facía nesa reunión, díxome que á súa chegada, xa estaba sentado á mesa e inquíreselle se tiña algún problema coa presenza de Santi na reunión, ao que alegou, que, como representante de Nebra non vai estar, se o queren eles alí é cousa deles.

Como xa comentei varias veces, dende que entrou a nova directiva de Nebra, en setembro do 2015, esta persoa non é máis ca un comuneiro "raso" e debería nese momento renunciar ao cargo que ostentaba, como pasou antes cos que deixaron de pertencer á directiva da súa Comunidade. Non quixeron o resto de reitores da Mancomunidade e permitíronlle facer o que quixese. Para eles era o representante de Nebra malia que, primeiro, ao momento de ser elixido en marzo de 2015 estaba coa cota 2014 sen pagar (indo en contra do que ditan os estatutos), e despois continuou sen pagar, deixando tamén a cota 2015. Estas débedas poñíanas agora ao cargo da nova directiva, que sempre mantivo que, se eles consideran a Santiago o seu "presidente", esas cotas son cousa del, pois beneficiouse do cargo sen cumprir coas esixencias legais. Para os seus compañeiros isto só era un tema persoal do secretario, sendo este o único que mantivo dende o primeiro momento que, facendo as cousas ben, a Mancomunidade é unha boa axuda para as Comunidades. E falo como asistente a unha desas reunións, que por min, tal como foi, estabamos fóra xa (e polo visto non fun o único en pensar así).

A parálise da Mancomunidade continuou varios meses, co susodito mantendo o cargo e facendo publicidade no xornal dos idearios do BNG en nome da Mancomunidade. Non sería ata marzo do 2017 cando, nunha reunión da Mancomunidade se di expresamente que Santiago (ausente) renuncia ao cargo a favor da vicepresidenta, e foi reflectido na acta, tal e como se dou conta na súa lectura en setembro do 2017. Nesa reunión de setembro déronse unha serie de prazos xa para a presentación de candidaturas e para as eleccións, que ían ser en xaneiro.

Non quero deixar de remarcar que, entre estas datas, denegóusenos unha subvención por débeda de cotas, cando en decembro 2016 se nos di que, pagando a cota 2016 podiamos optar a ela. Na reunión de marzo 2017, négasenos por non estar ao día (cotas 2014 e 2015), aplicándonos os estatutos á letra. E aí estamos coas contradicións cos estatutos, ata aquel momento seguían considerando presidente a un simple comuneiro e, por riba, unha Comunidade que aínda non era membro favorécese da subvención. Agora estamos coas cotas ao día e non queren tocar o tema.

Volvendo á reunión do 11 de marzo, o comunicado aos vogais de Nebra polo secretario foi:

«O ex-presidente Santiago Suárez alegou que vai impugnar a acta onde se dixo que renunciou á presidencia (..) e había mirar de impugnar a de hoxe por que non o convocaron debidamente, e que se segue considerando presidente, polo tanto, único que pode convocar e firmar actas.»

Na nosa Comunidade, mentres eu fun secretario, tampouco me asinaba as actas e tiña que andar encima del. Daquela o máis importante para el era corrixir as grallas ortográficas, non consideraba que fose necesario firmar, agora úsao de argumento para manter secuestrada a Mancomunidade.

O secretario non entrou en máis detalles do ocorrido. Comentoume á parte que a reunión transcorreu sen problemas e habendo boa sintonía entre as Comunidades presentes; pero pasados uns 20 minutos, chegando á hora da elección da directiva foi onde tomou palabra Santi para non considerar aos que se presentaban válidos para os cargos (case todos compañeiros da súa directiva) e aí comezou unha sarta de acusacións a todos os asistentes que lle dicían algo, levándose o resto das 2 horas que durou a Asemblea, e respondendo aos que o advertían do seu erro co habitual «porque o digas ti».

Remataba o secretario o informe da reunión así:

«A súa opinión non foi nin compartida nin ratificada polos asistentes, pero, para evitar problemas maiores, as eleccións faranse de acordo aos estatutos (orde do día, días de antelación, etc), considerando xa á vicepresidenta como responsable de dita convocatoria.»

Quen foi a toupa que lle avisou da Asemblea e fomentou que continúe esta parálise? El non usa WhatsApp (por onde se dan os avisos), a pesar de que o móbil co que se quedou e que collera a través da permanencia de liña da Comunidade si é compatible. Que pasaría se o secretario de Nebra dixera que non o quería alí cando llo preguntaron? Dirían que son temas persoais e asistiría igualmente? Marcharía para casa e hoxe estaría funcionando a Mancomunidade?

Cuscuta, ectoparásito do toxo