O Estado quitará os bens comunais dos pobos?

Montes Comunais

As xuntas veciñais dos pobos cepedanos, como os doutros puntos de España, perderán as propiedades e comunais en virtude do texto dun anteproxecto de lei aprobado polo goberno de Mariano Rajoy o 13 de xullo pasado.

Montes comunais, antigas escolas, dereitos de caza, madeiras… todo o que foi propiedade comunal deixará de selo en virtude dun texto que desmantela as xuntas veciñais.

Todo iso pasará a ser administrado por outros, probablemente A Xunta ou a propia Deputación, co que non se pode descartar a posibilidade de que se acabe entregando a empresas ou particulares para a súa explotación, mediante algún tipo de acordos ou convenios…. En definitiva, unha desamortización dos núcleos rurais para a administración dos bens por políticos, empresarios ou burócratas.

Desta forma, un inmenso pedazo de España vai ser arrincado aos seus propietarios, sen xustificación, á vez que se anulan institucións con máis de 2.000 anos de funcionamento, no que se perfila como o maior roubo do século XXI.

E ese asalto ao alleo produciuse case sen escándalo público porque leva a cabo nos núcleos rurais, envellecidos e silentes, e a través dunha legalidade coa que se quere aparentar maior racionalidade. Roubo e esquilmación da historia.

Os núcleos rurais do norte de España empezaron a tomar conciencia do asalto gobernamental e están a empezar a realizar asembleas para informar o anteproxecto pola cal se queren eliminar as competencias das Xuntas Veciñais.

Desde tempos romanos pervive nestes lugares do norte unha institución, o Consilium, traducida no noso tempo ao Concello, que é a asemblea que se reúne periodicamente para rexer os asuntos importantes do lugar. Alí apróbanse as curtas dos bosques, os dereitos de pastos, de cultivo e de caza, a administración das propiedades do lugar… é un Parlamento do pobo, no que cada habitante ten un voto.

Goberna a Xunta veciñal un presidente, tamén elixido periodicamente por votación popular. E esta Xunta encárgase de multitude de aspectos de atención aos recursos e necesidades da veciñanza. E cando fai falta diñeiro para arranxar algo ou para axudar a alguén se establecen cotas que todos subscriben.

Todo ten unha base de administración democrática de dous mil anos, e que serviu para defender os dereitos de cada un dos veciños.

…E agora imos a outro capítulo importante. Todos os recursos comunais pertencen a todos e adminístranse por todos. Os campos distribúense equitativamente entre quen queren traballalos, igual que as madeiras ou os dereitos de pasto… e exponse anualmente todos os detalles da explotación.

Coexiste así no campo unha explotación privada, de orixe latina, cunhas exploracións públicas, de marcada influencia xermánica (invasións bárbaras) o que dá ao pobo un elevado equilibrio social. Un campesiño poida que non teña moitos terreos privados, pero do público correspóndelle unha parte igual que a calquera outro. De feito, as partes distribúense por unha comisión, numéranse e entréganse por sorteo.

Pois este sistema milenario, democrático e igualitario de repartición de bens acábase por unha normativa que propuxo o Goberno Español este mes de xullo e que –dada a maioría existente do Partido Popular- pode ser aprobada sen modificación algunha.

Aos xa menguantes lugares do campo español, quitaranlles agora as casas comunais (antigas escolas, sede do concello, etc.) quítanlles os campos comunais, os pastos, os dereitos de caza, os bosques…. Roubar ao pobre para engrosar os petos do rico ou do burócrata.

Entre os máis indignados coméntase que non é estraño que de proseguir este asalto, proliferen aínda máis os incendios. Moita xente opina que hai que calcinar as terras antes que entregalas aos ladróns disfrazados de burócratas.

Coñecedores do gravísimo problema, ante este asalto ás facendas e á historia desde guiarte.com/La Cepeda propomos:

Difundir o roubo.

Protestar en defensa dos dereitos económicos e históricos destes lugares.

Anunciar que non se volverá a votar xamais aos autores desta brutal espoliación económica e histórica.

Apoiar as mobilizacións para defensa destes vestixios democráticos con máis de 2000 anos de vixencia.

Promover e difundir alá onde esteamos, estes vestixios histórico que queren borrar.

Promover ante a UNESCO, o recoñecemento como Patrimonio Mundial do este sistema económico antes de que o Estado arráseo.

Anteproxecto de Lei para a Racionalización e Sostenibilidade Local.pdf